تأثیر تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی چهار رقم گلرنگ بهاره در منطقه یاسوج

معرفی شاخص‌های فیزیولوژیک مرتبط با تحمل ارقام گلرنگ به خشکی نقش مهمی در انتخاب ارقام متحمل دارد. به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گلرنگ بهاره، در سال 1389 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزری دانشگاه یاسوج، به ­صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی آبیاری پس از 70، 140 و 210 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و عامل فرعی چهار رقم گلرنگ بهاره، اصفهان 14، محلی اصفهان، گلدشت و سینا 411 بودند. نتایج نشان دادند که برهمکنش تیمار آبیاری و رقم و اثرات ساده تیمارهای آزمایشی بر حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II معنی­ دار نبود.  برهمکنش رقم و تیمار آبیاری بر صفات محتوای نسبی آب ، پرولین و قندهای محلول برگ معنی­دار شد. بیشترین میزان محتوای نسبی آب در شرایط آبیاری پس از 70 میلی­متر تبخیر (83/83 درصد)، 140 میلی­متر (82/62 درصد) و 210 میلی­متر (83/22 درصد) مربوط به رقم گلدشت بود. در شرایط آبیاری پس از 140 میلی­متر تبخیر بیشترین میزان پرولین (167/87 میکرو مول بر گرم وزن تر برگ) مربوط به رقم اصفهان 14 بود. بیشترین میزان قندهای محلول کل در شرایط آبیاری پس از 70 میلی­متر تبخیر (631/81 میلی­گرم بر گرم وزن تر برگ)، 140 میلی­متر (677/56 میلی­گرم بر گرم بافت تر برگ) و 210 میلی­متر (678/71 میلی­گرم بر گرم بافت تر برگ) مربوط به رقم سینا 411 بود. می­توان گفت که کم آبی موجب افزایش پرولین در رقم اصفهان 14 و افزایش محتوای قند محلول برگ در رقم سینا 411 شد.